Mim - yine yeniden :))

Pek kıymetli blog arkadaşım lOllA's beni Mim lemiş yine.Holeyyy.:)) Sabah sabah çok sevindim.Teşekkür ederim.
Konumuz çocukluğumuz muş:

Benim çocukluğum doğuda geçti.Yasaklar ve baskılar coğrafyasında.Çocukluk denince ilk aklıma; anlamsızca koşuşmalar ve anlamsızca gülüşmeler gelir.Çokda ahım şahım bi çocukluğum olmadı.azuth 'un dediği gibi davşan şeklünde makas ım da olmadı.Çünkü benim yaşadığım yerde daha çok kokulu silgiler modaydı.)Bi tane kedimiz vardı adı da Albaydı.kardeşlerim bayılırlardı o kediye.Bazen çaktırmadan yataklarına bile aldıklarını hatırlıyorum.Acayip tüyleri dökülürdü kedinin o yüzden elime alıp sevemezdim kesinlikle.Hala da kedilere dokunamam.Karnında da tuhaf sesler çıkardı,sanki hep açmış gibi.Acaba tüm kediler mi çıkartıyo o sesi??bunu hiç araştırmadım.:)
Mahallemizde benim yaşta kız çocuğu yoktu hiç.Oyüzden erkeklerle oynardım bazen.Ama bu yaptığım 'ayıp'tı tabi, orada yaşayan cahil ve ezik beyinli insanlar için.
Çocukluğumu hatırlamaya çalıştığımda aklımda belli kalıplar halinde kalan bazı anlarım var;
*Babam bizi genelde her haftasonu köye götürürdü.Köyde bütün kuzenler toplaşırdık.Oyunlar oynardık ağaçların çiceklerin arasında.Eşşeğe binmişliğim de vardır tabi:D

*Orta birdeydim sanırım okulun bahçesine simitçi gelirdi.Ama o bildiğimiz tekerlekli,camları olan minik arabayla değil, elinde tepsiyle simit satardı.herkes üşüşürdü adamın başına.Bende alacaktım.ozamanın parasını hatırlamıyorum ama iyi bi harçlıktı elimdeki.Bi kız dedi ki, ''ver sen paranı ben sana alırım.''Bide benden de uzundu.Verir vermez kız ortadan kayboldu.Zil çaldı derse girdim.Diğer günler kızı görsem de,''paramı verirmisin?''diyemeyecek kadar korkak bi çocuktum.Bi günde sağ elimin işaret parmağı sınıf kapısının arasında kalmıştı:S.Off o ne acıdır ki hiç unutamıyorum.Hala dikiş izleri vardır parmağımda.

*Orta bir bitti,babam tayin istedi ve biz o yaz batıya taşındık.Yeni bi düzen,farklı yüzler,değişik yaşam tarzları...Sanki çevremdeki herkes algı sorunu yaşıyordu, sorunlarla uğraşmaktan yaşamı kaçırdığını bildiğim ailem de dahil.Bu dönemde hayatı sorguluyordum,etrafımda ne varsa anlamlandırmaya çalışıyordum.Ergenliğimde,çaresiz,huzursuz,tükenmekte olan dönemlerimde hep Allah'a sorardım:'Bu kadar sorunu hakedecek ne yaptım?' diye.

*Yaşadığım çelişkilere rağmen ben yaramaz bir çocuk değildim.İçime kapanık sessiz-sakin bi çocuktum.Şuan 25 yaşındayım hala kendimi ve hayatı sorguluyorum.Merak ettiğim şeyler var, cevaplarını öğrensem de kabul edemeyip merak etmeye devam ettiğim çok şey!!

Mimlemek istediğim ve neler yazacağını merak ettiğim blog arkadaşlarımı yazma sırası geldi:

Sevgili curly , azuth , digital sevgi kelebeği ve UÇURTMA mim liyorum sizleri..))