Bu hafta sonu sevdiğim bir arkadaşıma evini yerleştirmede yardım ettim.Ne kadarda zor bir işmiş ev taşımak. Kendimede biraz tecrübe oldu şu konularda: mesela bir evde olmazsa olmaz dediğimiz şeyler, gereksiz olan eşyalar, alınmaması gereken ıvır zıvırlar..Artık yavaş yavaş alışmam lazım.Aksi bir durum olmazsa düğün tarihini eylül ilk haftası olarak belirledik.Simdiden heyecan dorukta.Ankaraya gelin gidiyorum.Büyük şehir güzeldir her zaman ama ben buradaki sakin hayat ve güzel havadan sonra orada uzun bir süre sıkıntı yaşıycam galiba.
Hazırlık aşaması en zor bölüm, hele birde nişanlıdan uzak olunca dahada zor bir durum.Gelinlik, davetiye, nikah şekeri, düğün yeri, eşyalarımız, evimiz derken bir ton iş-güç ve bir sürü karar vermem gereken konu beni bekliyor.Ben hep sade ve şık şeyleri severim umarım herşey böyle olur.şimdiden stres yapmaktan tırnaklarımı yemeye basladım malesef.
Gelinlik konusunda henüz karar veremedim satın mı alsam kiralasam mı diye.Düğünden sonra bluz niyetine giyemeyeceğime göre ve evde boş boş yer kaplayacağına göre büyük bir ihtimalle satın almıycam.
Bu hazırlık telaşında anladım ki insanlar, insanların mutlu anlarını fırsat bilerek çok iyi para kazanıyorlar.
Evlilik, doğum günü, nikah, yıldönümü, sevgililer günü gibi özel ve en mutlu günlerimizde neden herşey pahalı olmak zorunda.Yapmama yada almama gibi bir lüksün olmadığından sömür sömürebildiğin kadar..Mesela bir gelinlik kirası bile kendi fiyatı kadar olabiliyormuş.Bakalım daha neler bekliyor beni..
kendime not:Doğru zaman yada doğru yerde olsam nasıl anlıycam acaba!sanki yesil ısık yanacak sağ altta.
Yok öyle birsey...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder