Aşkın Ömrü Bu Kadar Kısa Mı?

Merakımı mazur görün..

Okadar çok seviyorum deyip, nasıl da hiç sevmiyormuş gibi davranabiliyorsunuz?

Çok önceleri; Ne güzel günler geçirmişlerdi.Anlatsa kelimerle ifade edebilirmiydi?bilemiyordu.Dolu dolu geçti her gün.İçinde O olan herşey hayatını tamamlayan cümleler gibiydi.Birlikteyken gözleri hiçbirşeyi görmezdi.Söylediği her aşk sözü değerli bi atasözü gibiydi O'nun için.Sanki o kelimeleri hayatında ilk defa duyuyordu,her söyleyişinde.

Sıradan sevenler gibi görmüyorlardı birbirlerini.

Birbirleriyle yaşayabilen, nefes alan, konuşabilen iki can gibiydiler.Birbirlerinin hayatında çok önemli yer edinmişlerdi.Uzaktayken bile, aynı şehirdelermiş gibi hissediyorlardı.

Bir yerde duymuştu; Çok ünlü bir araştırmacı, aşkın ömrünün 2 ile 4 yıl arasında olduğunu söylemişti.Ne kadar doğru bilemiyordu!Artık aşkın ömrünün bittiği çizgi üzerinde gidip geliyorlardı sanki.!! Ezilmiş, eleştirilmiş, tercihleri çok farklı olmuştu aşk için.Kimi zaman kırmış, kimi zaman kırılmış, kaybetmişti sevdiklerini, dostlarını..Tartışmış, tokat bile yemişti ama terk etmeyi becerememişti."Gitmek gerekir bazen, yüreği dinlendirmek..."diyipte gidememişti.Derinden yaralandığı zamanlar da olmuş.Artık kıza çok uzak ve çok farklı bir kişiliğe bürünmüş..Kız Anlamaya çalışmış, sırf anlaşılamama duygusunu kendi gibi canında hissetmesin diye, ama zararlı çıkmıştı.Teselli ettikçe kötü olmuştu.
İlgisizliğinden, O'nu son planda tutmasından, sorumsuzluğundan,hata yapınca umursamamasından, istediği herşey olsun diyen zihniyetinden bıkmıştı artık..Hayat birtek O'nun üstüne kurulu değildi?O'nun sorunları,onun istekleri, onun Dünyası.!!Hep 'Seni seviyorum' derdi, ama, sevmiyormuş gibi davranırdı.

Elinde değil hırslanmamak..O kadar çok gel-gitler yaşıyordu ki, sanki her an birşey olacak ve yine yaralanacakmış gibi tedirgindi hayata karşı.
Herşeyi içine attı, attıkça içi doldu taştı!Onlar sustukça hergün, hayatın da tadı kaçtı.Herşeyi zamana bıraktılar....bu bi kabus.. belki uyanırlar birgün!

................

sevginin yolu da hayat gibi acıdan geçer mutlaka…herşey çok geç olmadan önce, herşeyi yeniden başlatmalı bence!
Sevmek, anlayabilmek, saygı duymak, anlayışlı olmak, dinlemek ve yanında olmasa bile o sevgiyi sürdürmektir.Söylemekten ziyade sevdiceğimize gösterebilmek, hissetirebilmektir mühim olan.